Eén van mijn inspiratiebronnen is Simon Sinek, spreker en auteur van onder andere de ‘Golden Circle’ over leiderschap. Zowel in mijn werk als marketeer als persoonlijk vind ik zijn denkwijze inspirerend en ik volg hem dan ook op LinkedIn. Nu zag ik daar gisteren dit filmpje langskomen over je persoonlijke WHY en hoe je die snel en makkelijk kunt achterhalen.
Dit filmpje bleef in mijn hoofd hangen. Dat komt door de boodschap van het filmpje: als je op een snelle manier je eigen ‘why’ wilt achterhalen, kan je dat het best aan je beste vrienden vragen. De vraag die vervolgens bij mij opkwam was; waarom zou je dat aan hen vragen in plaats van aan jezelf? Je kunt er toch ook van maken: “Waarom ben ik zulke goede vrienden met hem/haar?”
Over wie gaat het?
De antwoorden zijn natuurlijk wel te verzinnen: omdat ik het snel wil weten, omdat ik wil weten hoe ik overkom, omdat ik alvast een denkrichting wil krijgen en ook gewoon omdat het fijn is om eens van je vrienden te horen wat ze aan je waarderen. Natuurlijk raakt dat laatste je. Kippevel, tranen in je ogen, nieuwsgierigheid, dankbaarheid of herkenning. Maar wanneer je je vrienden deze vraag laat beantwoorden, laat je hen eigenlijk het echte werk doen. Het ‘oncomfortabele proces’ doorlopen, zoals Sinek het verwoordt. In zijn beschrijving van wat er gebeurt wanneer je die vraag aan vrienden stelt, hoor je dat duidelijk. Net als dat zij uiteindelijk over zichzelf gaan praten in plaats van over jou. Het kunnen dan nog steeds wel jouw eigenschappen zijn die ze waarderen, maar het feit dat zij ze waarderen, zegt meer over hen dan over jou. Dat is logisch. Het antwoord moet blijkbaar op een dieper gevoelsmatig niveau gevonden worden. En daarover kan je alleen voor jezelf praten.
Het antwoord op een ‘why’-vraag
Dat is waar zijn (voor mij) belangrijkste opmerking uit dit filmpje om de hoek komt kijken. Bijna zijdelings merkt hij op dat ‘why’ (waarom) een emotionele vraag is. Toch heerlijk, dat vermogen van hem om in een paar woorden de essentie te vatten. Want het is waar. Een vraag die met ‘waarom’ begint, heeft een andere lading dan de andere vraagwoorden. Het vraagt naar een kwalitatief ander niveau, een gevoelsniveau dat zo persoonlijk en uniek is, dat het vaak lastig onder woorden te brengen is. Het vergt dus nogal wat om op zo’n vraag antwoord te kunnen geven!
Je weet het als het klopt
Wanneer je de vraag aan jezelf stelt in plaats van aan anderen is daarmee reflectie vereist, een blik naar binnen, onder de loep nemen van wat voor jou belangrijk is. Daarbij kom je waarschijnlijk ook voor een deel je eigen overtuigingen tegen, je waarden en de bijbehorende normen, je drijfveren en misschien wel een stukje (gezamenlijke) historie. Dat kan nieuw zijn, omdat je het je niet eerder had gerealiseerd. Of voor een ‘o-ja-daar-is-het-weer’ momentje zorgen. Of niet zo leuk zijn, omdat je er niet persé trots op bent. Hoe dan ook gaat het over jou. Wat je daarin over jezelf leert, voelt het meest eigen, het meest waar, ‘klopt’ gewoon het meest. En vergeet je dus je leven lang niet meer. Dat is wat het zelf zoeken naar een antwoord dat klopt, het meest waardevol maakt.
De eerste stap
Mag je deze vraag dan niet stellen aan vrienden? Tuurlijk wel! Van mij wel tenminste, check het ook even bij de betreffende vriend(en). Zo’n intieme vraag bij je vrienden neerleggen kan je heel wat brengen. En hen ook. Ik pleit er enkel voor het niet je eerste stap te laten zijn. Het is de (voor jou!) ‘snelle’ en ik durf er zelfs aan toe te voegen ‘makkelijke’ weg richting een antwoord. Maar weet wat je van hen vraagt. En vooral: laat hun antwoord een toevoeging zijn op die van jou, niet andersom. Mocht je het interessant vinden jouw persoonlijke ‘reason why’ te ontdekken, dan is het dus de moeite waard om hier eerst zelf mee aan de slag te gaan.
Vind je het fijn daarin begeleid te worden? Iemand te hebben waarmee je kunt sparren en die je prikkelende vragen stelt (maar geen antwoorden geeft😉)? Neem dan contact op!
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg EmmaCoach op LinkedIn.